Άρθρο 120 παρ. 2 Συντάγματος ".2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων."
Η ανάλγητη αυταρχική συμπεριφορά της μνημονιακής κυβέρνησης, άξια κληρονόμος των προηγούμενων, φτάνει το δράμα στην κορύφωσή του. Μετά το μαύρο και την εκκωφαντική σιωπή της ΕΡΤ, μετά την επιστράτευση των χιλιάδων εκπαιδευτικών «επειδή σκέφτηκαν να απεργήσουν», ακολουθώντας στη σειρά και τους άλλους επιστρατευμένους που ακόμα περιμένουν να αρθεί η επιστράτευσή τους, μετά τη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων σε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο και τους χιλιάδες απεγνωσμένους ανέργους, ήρθε η ώρα για τα τελειωτικά χτυπήματα στη δημοκρατία αυτού του τόπου αποδεκατίζοντας με σύστημα ό,τι απέμεινε από αυτήν.
Οι απολύσεις στην εκπαίδευση με τη μεθοδευμένη και στοχευμένη κατάργηση ολόκληρων τομέων της πολύπαθης, έτσι κι αλλιώς, τεχνικής εκπαίδευσης, δεν είναι χτύπημα μόνο στις χιλιάδες εκπαιδευτικούς και τις οικογένειές τους. Είναι χτύπημα σε όλο το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, που χρόνια τώρα χτυπιέται ανελέητα με στόχο τη συκοφάντηση και την αποδυνάμωσή του μέχρι την τελική εξόντωσή του. Και η τελική του εξόντωση είναι πλέον η πραγματικότητα μπροστά μας.
Η κατάργηση τομέων στην τεχνική εκπαίδευση δεν πετάει στον δρόμο μόνο τους εκπαιδευτικούς των 52 ειδικοτήτων που ανακοινώθηκαν, λες και επρόκειτο για αριθμούς κλήρωσης. Η κατάργηση των συγκεκριμένων τομέων τινάζει στον αέρα χιλιάδες μαθητές που τους επέλεξαν σαν δρόμο στη ζωή τους, δυναμιτίζει οικογένειες που νόμιζαν ότι δόθηκε και στα παιδιά τους μια ευκαιρία να προχωρήσουν και να δημιουργήσουν, φέρνει σε απόγνωση γονείς οι οποίοι αδυνατούν να πληρώσουν τα δίδακτρα στον ιδιωτικό τομέα που με τόση χλιδή και υπερηφάνεια εγκαινιάζει ο υπουργός Παιδείας, ο ίδιος που έχει φροντίσει και για την πελατεία τους. Και πάνω απ' όλα, το χτύπημα στο δημόσιο σχολείο, σήμερα με την κατάργηση συγκεκριμένων κλάδων και αύριο ποιος ξέρει ποιων άλλων και σε ποιο επίπεδο, χθες με την κατάργηση ολόκληρων τμημάτων των ΑΤΕΙ, την ελλιπή χρηματοδότησή τους, την έλλειψη δημοκρατίας στο σχολικό περιβάλλον, τη χειραγώγηση εκπαιδευτικών κάτω από τον ζυγό, «γιατί δεν χρειάζεται να τους δίνουμε αέρα», όλα αυτά δεν είναι χτύπημα μόνο στο δημόσιο σχολείο.
Όταν χτυπάς την Παιδεία, χτυπάς τη Δημοκρατία, όταν υποσκάπτεις τον Πολιτισμό με κάθε μέσο, χτυπάς τη Δημοκρατία. Και αυτό, το πολιτικό σύστημα το γνωρίζει καλά και το εφαρμόζει συστηματικά και στοχευμένα επί χρόνια. Το ζήτημα είναι αποκλειστικά πολιτικό. Όταν σου στερούν τους δασκάλους, όταν στερούν τον πολιτισμό που σε μεγάλωσε, σε δυνάμωσε και σε στέριωσε σαν πολίτη, σαν λαό, σαν χώρα, όταν σε εξαθλιώνουν σαν άνθρωπο και αξιοπρέπεια, όταν σου στερούν το όνειρο, σου στερούν τη Δημοκρατία, για την οποία οι γονείς μας, οι γείτονές μας, εμείς οι ίδιοι αγωνιστήκαμε και αγωνιούμε.
Ζουν ανάμεσά μας ακόμη οι βασανισμένοι, οι εκδιωγμένοι, όσοι κατέστρεψαν και ταυτόχρονα ανάστησαν τις ζωές τους γι' αυτήν την πολυπόθητη Δημοκρατία που είναι η ανάσα γι' αυτόν τον λαό και ο όρος ύπαρξης τους. Αυτή η σημαντική λεπτομέρεια διέφυγε από τις μνημονιακές κυβερνήσεις και θα την βρουν μπροστά τους.
*Η Βούλα Φιριπή είναι εκπαιδευτικός-νομικός, αιρετός ΠΥΣΔΕ Ν. Χαλκιδικής & ΑΠΥΣΔΕ Κεντρικής Μακεδονίας.
Η ανάλγητη αυταρχική συμπεριφορά της μνημονιακής κυβέρνησης, άξια κληρονόμος των προηγούμενων, φτάνει το δράμα στην κορύφωσή του. Μετά το μαύρο και την εκκωφαντική σιωπή της ΕΡΤ, μετά την επιστράτευση των χιλιάδων εκπαιδευτικών «επειδή σκέφτηκαν να απεργήσουν», ακολουθώντας στη σειρά και τους άλλους επιστρατευμένους που ακόμα περιμένουν να αρθεί η επιστράτευσή τους, μετά τη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων σε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο και τους χιλιάδες απεγνωσμένους ανέργους, ήρθε η ώρα για τα τελειωτικά χτυπήματα στη δημοκρατία αυτού του τόπου αποδεκατίζοντας με σύστημα ό,τι απέμεινε από αυτήν.
Οι απολύσεις στην εκπαίδευση με τη μεθοδευμένη και στοχευμένη κατάργηση ολόκληρων τομέων της πολύπαθης, έτσι κι αλλιώς, τεχνικής εκπαίδευσης, δεν είναι χτύπημα μόνο στις χιλιάδες εκπαιδευτικούς και τις οικογένειές τους. Είναι χτύπημα σε όλο το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, που χρόνια τώρα χτυπιέται ανελέητα με στόχο τη συκοφάντηση και την αποδυνάμωσή του μέχρι την τελική εξόντωσή του. Και η τελική του εξόντωση είναι πλέον η πραγματικότητα μπροστά μας.
Η κατάργηση τομέων στην τεχνική εκπαίδευση δεν πετάει στον δρόμο μόνο τους εκπαιδευτικούς των 52 ειδικοτήτων που ανακοινώθηκαν, λες και επρόκειτο για αριθμούς κλήρωσης. Η κατάργηση των συγκεκριμένων τομέων τινάζει στον αέρα χιλιάδες μαθητές που τους επέλεξαν σαν δρόμο στη ζωή τους, δυναμιτίζει οικογένειες που νόμιζαν ότι δόθηκε και στα παιδιά τους μια ευκαιρία να προχωρήσουν και να δημιουργήσουν, φέρνει σε απόγνωση γονείς οι οποίοι αδυνατούν να πληρώσουν τα δίδακτρα στον ιδιωτικό τομέα που με τόση χλιδή και υπερηφάνεια εγκαινιάζει ο υπουργός Παιδείας, ο ίδιος που έχει φροντίσει και για την πελατεία τους. Και πάνω απ' όλα, το χτύπημα στο δημόσιο σχολείο, σήμερα με την κατάργηση συγκεκριμένων κλάδων και αύριο ποιος ξέρει ποιων άλλων και σε ποιο επίπεδο, χθες με την κατάργηση ολόκληρων τμημάτων των ΑΤΕΙ, την ελλιπή χρηματοδότησή τους, την έλλειψη δημοκρατίας στο σχολικό περιβάλλον, τη χειραγώγηση εκπαιδευτικών κάτω από τον ζυγό, «γιατί δεν χρειάζεται να τους δίνουμε αέρα», όλα αυτά δεν είναι χτύπημα μόνο στο δημόσιο σχολείο.
Όταν χτυπάς την Παιδεία, χτυπάς τη Δημοκρατία, όταν υποσκάπτεις τον Πολιτισμό με κάθε μέσο, χτυπάς τη Δημοκρατία. Και αυτό, το πολιτικό σύστημα το γνωρίζει καλά και το εφαρμόζει συστηματικά και στοχευμένα επί χρόνια. Το ζήτημα είναι αποκλειστικά πολιτικό. Όταν σου στερούν τους δασκάλους, όταν στερούν τον πολιτισμό που σε μεγάλωσε, σε δυνάμωσε και σε στέριωσε σαν πολίτη, σαν λαό, σαν χώρα, όταν σε εξαθλιώνουν σαν άνθρωπο και αξιοπρέπεια, όταν σου στερούν το όνειρο, σου στερούν τη Δημοκρατία, για την οποία οι γονείς μας, οι γείτονές μας, εμείς οι ίδιοι αγωνιστήκαμε και αγωνιούμε.
Ζουν ανάμεσά μας ακόμη οι βασανισμένοι, οι εκδιωγμένοι, όσοι κατέστρεψαν και ταυτόχρονα ανάστησαν τις ζωές τους γι' αυτήν την πολυπόθητη Δημοκρατία που είναι η ανάσα γι' αυτόν τον λαό και ο όρος ύπαρξης τους. Αυτή η σημαντική λεπτομέρεια διέφυγε από τις μνημονιακές κυβερνήσεις και θα την βρουν μπροστά τους.
*Η Βούλα Φιριπή είναι εκπαιδευτικός-νομικός, αιρετός ΠΥΣΔΕ Ν. Χαλκιδικής & ΑΠΥΣΔΕ Κεντρικής Μακεδονίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας....