ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ (;)

   Κώστας Νταφόπουλος

   Αντιπρόεδρος του ΔΣ

   Μέλος της ΑΣΚΚ Α΄Πέλλας

 ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

     Είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης να πιστεύει αυτά που εικάζει ή θέλει να πιστεύει ότι ισχύουν και δεν αντιμετωπίζει με αντικειμενικότητα  το διαφορετικό ή το αληθινό.

  Χαρακτηριστική περίπτωση η προπαγάνδα που έχει σχεδιάσει και υλοποιεί συστηματικά και επικοινωνιακά το Υπουργείο Παιδείας τα τρία τελευταία χρόνια. Όλοι διαμόρφωσαν την λανθασμένη πεποίθηση ότι οι εκπαιδευτικοί είναι προνομιούχοι, άδικα πληρώνονται με «παχυλούς» μισθούς, είναι επίορκοι, δεν αξίζουν αυτά που παίρνουν και, όπως είπε προχθές γνωστός «πολιτικός», οι εκπαιδευτικοί όλοι «είναι γαϊδούρια και τους αξίζει να τους απολύσουν όλους». 

   Και εμείς οι εκπαιδευτικοί, αντιλαμβανόμενοι τη συγκυρία, δυστυχώς αποδεχθήκαμε τα μύρια όσα μας επέβαλαν και δεν αντιδράσαμε από την πρώτη στιγμή που ψυχανεμιστήκαμε την επίθεση εναντίον  του σχολείου, εναντίον των παιδιών, εναντίον της κοινωνίας και τελικά και εναντίον των εργαζομένων εκπαιδευτικών.

   Καταργούνται σχολεία σε όλη την επικράτεια, συγχωνεύονται σχολικές μονάδες, αυξάνεται ο αριθμός των παιδιών κατά τμήμα, πολλά σχολεία στερήθηκαν τη θέρμανση και επιβάρυναν οικονομικά τους ήδη καταταλαιπωρημένους γονείς των παιδιών, πολλά παιδάκια πηγαίνουν νηστικά και με μπαλωμένα ρούχα στο σχολείο, κατάργησαν τμήματα των ΑΕΙ και ΤΕΙ, μειώνουν συστηματικά και σταδιακά τον αριθμό των εισακτέων στις πανελλαδικές, σχεδιάζουν να μειώσουν ή να καταργήσουν  πολλές τεχνικές ειδικότητες στα Επαγγελματικά Λύκεια και στις Τεχνικές Σχολές. Διαιωνίζουν το σύστημα της παραπαιδείας καταργώντας τη Δημόσια ενισχυτική διδασκαλία και ευρύτερα, με το πέρασμα του χρόνου, όλο το σύστημα της Δημόσιας δωρεάν Εκπαίδευσης.

   Πού ήταν κρυμμένη η ευαισθησία των τηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης τα τελευταία χρόνια σχετικά με αυτά τα θέματα; Οι εκπαιδευτικοί ευθύνονται για τις πολιτικές αυτές αποφάσεις;

   Σχετικά με τους εκπαιδευτικούς, που αντιμετωπίζουν τρομερά δύσκολες συνθήκες, ειδικά όσοι υπηρετούν σε δυσπρόσιτες περιοχές και μακριά από τις οικογένειές τους, η αλήθεια είναι ότι: μειώθηκαν οι αποδοχές μας πάνω από το ένα τρίτο, δεν έχουμε κανένα μισθολογικό επίδομα, ο μισθός ενός πρωτοδιόριστου εκπαιδευτικού είναι 642 ευρώ τον μήνα, μας απειλούν και μας εκφοβίζουν εκβιαστικά με πειθαρχικούς νόμους ότι με την παραμικρή (έστω και αβάσιμη) καταγγελία μπορούν να μας απολύσουν, μας επέβαλαν μια κατάπτυστη και με υποκειμενικά κριτήρια αξιολόγηση (ωσάν να είμαστε ιδιωτική πολυεθνική επιχείρηση) με την  οποία ανοίγει ο δρόμος για μαζικές απολύσεις εκπαιδευτικών.

   Και μέσα σε αυτή την αντεργατική, απάνθρωπα τεχνοκρατική  και εχθρική  κατάσταση, πριν λίγες μέρες, ο υπουργός Παιδείας θέσπισε την αύξηση του ωραρίου και τις υποχρεωτικές μετακινήσεις και μεταθέσεις των εκπαιδευτικών. Σε όλο τον κόσμο οι εκπαιδευτικοί εργάζονται όσες ώρες εργάζονται και οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα και σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες μάλιστα έχουν και περισσότερες αργίες. Όμως στις άλλες χώρες οι εκπαιδευτικοί μόνο διδάσκουν. Στην Ελλάδα οι εκπαιδευτικοί προετοιμάζονται για το επόμενο μάθημα και διορθώνουν γραπτά στο σπίτι τους, υλοποιούν πολιτιστικά, αθλητικά και περιβαλλοντολογικά προγράμματα που απαιτούν απογευματινή απασχόληση και πολλά σαββατοκύριακα χωρίς οικονομικές απολαβές. Επίσης κρατάνε πρωτόκολλα, είναι υπεύθυνοι τμημάτων, κάνουν εφημερίες και  πολλές άλλες άσχετες με το εκπαιδευτικό έργο δραστηριότητες. Ποιος είπε ότι το ωράριο των καθηγητών πρέπει να αυξηθεί κι άλλο; Επίσης με την αύξηση του ωραρίου θα μειωθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας για τους αδιόριστους και για τα παιδιά που σε λίγο παίρνουν τα πτυχία τους από τις καθηγητικές σχολές. Να τους διώξουμε κι αυτούς στο Μόναχο και στο Λονδίνο; Σχετικά με τις υποχρεωτικές μετακινήσεις και μεταθέσεις, κι άλλη ταλαιπωρία να επωμιστούμε;  Είμαστε ήδη αρκετοί και αρκετές από εμάς οικονομικοί μετανάστες στην ίδια μας την πατρίδα. Δεν αντέχουμε άλλο ψυχολογικά και οικονομικά την νομαδική και ανασφαλή ζωή.

   Δεν είναι λοιπόν εύλογο να αγωνιστούμε με απεργίες, κινητοποιήσεις και μαζική αντίσταση απέναντι σε όλα αυτά;

   Δεν ανακινήσαμε  εμείς οι εκπαιδευτικοί αυτά τα θέματα λίγες μέρες πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις. Το υπουργείο Παιδείας το έκανε ενόψει των εξετάσεων που θα δώσει ο υπουργός στην τρόικα τoν Ιούνιο και θέλει να φανεί καλός μαθητής (μην ξεχνάμε ότι επίκειται και ανασχηματισμός της τρικομματικής κυβέρνησης και πρέπει όλοι οι υπουργοί να είναι καλοί μαθητές, έστω κι αν η πολιτικάντικη καριέρα τους στηρίζεται σε αποσυντονισμό και ταλαιπωρία των παιδιών που δίνουν εξετάσεις, των γονιών, των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας ολόκληρης).

   Ο μόνος τρόπος να αντιδράσουμε, να καταστείλουμε τις αντεργατικές και αντικοινωνικές επιθέσεις και να δείξουμε επιτέλους ότι είμαστε σκεπτόμενοι πολίτες, είναι οι απεργιακές κινητοποιήσεις.

  Καλούμε λοιπόν όλους τους πολίτες να συμπαρασταθούν στον αγώνα μας για μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά μας και για μια ποιοτική δημόσια δωρεάν παιδεία. Δεν νομίζω οι γονείς να θέλουν τους εκπαιδευτικούς ρακένδυτους και ταλαιπωρημένους να διδάσκουν στα παιδιά τους σε παγωμένες αίθουσες με τριάντα και σαράντα παιδιά σε κάθε αίθουσα. Το απέδειξαν στην Ισπανία οι πρόσφατες κινητοποιήσεις (σχετικά με τα προβλήματα στην παιδεία) καθηγητών, γονιών και μαθητών γιατί την ίδια αποτυχημένη συνταγή εφαρμόζουν οι πολιτικοί κι εκεί.

 Καλούμε επίσης και όλους τους εκπαιδευτικούς της περιοχής μας να υποστηρίξουν αυτή την ΥΣΤΑΤΗ στιγμή με όλους τους τρόπους τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις του κλάδου μας.